Eik – Brandenberg

Bij Jos van Wunnik valt het kunstenaarschap volledig samen met een zoektocht naar innerlijke waarde en waarheid. Vanaf het begin van zijn carrière speelt bij hem de vraag: Hoe overbrug ik de kloof tussen wat ik van binnen voel en buiten mij waarneem? Zijn niet aflatende pogingen om deze twee aspecten samen te laten vallen hebben een veelzijdig en baanbrekend oeuvre opgeleverd. Hij zegt:
‘Het centrale thema in mijn actuele werk is dat ik probeer zichtbaar te maken hoe alles wat leeft met elkaar verweven is en stroomt. Je zou mijn werk kunnen omschrijven als de poëtische expressie van natuurimpressies, als een verweving van het geziene en het ongeziene.’
Van Wunnik’s stijl kenmerkt zich door ritmische arceringen in fijne of grovere kleurstreepjes. Deze verlenen de kleurvlakken via optische kleurmenging helderheid, ruimtelijkheid, trilling en stroming. Zijn werk nodigt uit tot verdieping en meditatie.
Biografie
Jos van Wunnik is geboren in 1951 in Maastricht. Hij volgde kunstopleidingen aan de Academie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven en aan de Stadsacademie en de Jan van Eijckacademie in Maastricht. Vanaf 1977 woonde en werkte hij op verschillende plekken in Nederland. In 1987 verhuisde hij naar Zuid-Limburg, waar sindsdien de Schinveldse Bossen zijn belangrijkste inspiratiebron vormen. Zijn werk vond en vindt zijn weg naar openbare gebouwen en particuliere collecties. Het boek ‘Transformatie in kleur’, dat in 2010 door ons is uitgegeven en inmiddels herdrukt (zie Boeken) geeft in ca. 90 beelden een overzicht van zijn werk tot dan toe. Het bevat dagboekfragmenten en essays van Claude van den Berhge en Ton Lemaire en een uitgebreide beschouwing van kunstenaar en kunsthistoricus J. Abousleiman.

‘Ik schilder een bos, het is geen bos meer. Het zijn kleuren van verwondering ontkiemend uit de aarde. Ik schilder doorschijnend groen, het zijn geen bomen meer. Het is de trilling van het geheel kenbaar in elke vorm. Alle bomen met hun wezen in de ronde ruimte – één, omhullend als een moederbos. Ze zeggen me: jij bent de plek, éénheid.’ Jos van Wunnik